Θόριο: ενεργειακή πανάκεια και αντίδοτο στην Κλιματική Αλλαγή;

Το θόριο (ή θώριο) είναι έναραδιενεργό μέταλλο που συναντάται σε αφθονία στη φύση, το οποίο ανακαλύφθηκε το 1828 από τον Σουηδό χημικό Γιονς Γιάκομπ Μπερζέλιους.

Το μέταλλο -που πήρε το όνομά του από τον Θόρ, θεό του κεραυνού στη σκανδιναβική μυθολογία – παραμένει για πολλές δεκαετίες στην αφάνεια καθώς επισκιάζεται από το συγγενές ουράνιο.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια εντείνονται οι συζητήσεις για το ρόλο που θα μπορούσε να διαδραματίσει το θόριο στην εκ βάθρων αλλαγή του παγκόσμιου ενεργειακού χάρτη.

Το θόριο είναι δυνητικά μια εξαιρετικά ασφαλής, καθαρή και φθηνή πηγή πυρηνικής ενέργειας που θα μπορούσε να λύσει το παγκόσμιο ενεργειακό πρόβλημα για τους επόμενους αιώνες.

Το στοιχείο βρίσκεται σε φυσική μορφή σε πετρώματα ως θόριο-232 με περίοδο ημιζωής 14 δισεκατομμύρια χρόνια. Εκτιμήσεις της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (International Atomic Energy Agency – IAEA) δείχνουν πως συναντάται τρεις φορές συχνότερα στο φλοιό της Γης σε σύγκριση με το ουράνιο.

Δεν έχουν εντοπιστεί γνωστά αποθέματα θορίου εξαιτίας της ελλιπούς έρευνας για το θέμα. Ωστόσο, η Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ εκτιμά πως τα μεγαλύτερα αποθέματα βρίσκονται στις ΗΠΑ, την Αυστραλία και την Ινδία με τη συνολική ποσότητα να υπολογίζεται σε 4,4 εκατομμύρια τόνους.

Ένας νεοιδρυθείς οργανισμός, με το όνομα Ίδρυμα Γουάινμπεργκ (Weinberg Foundation) έχει αναλάβει το έργο της προώθησης του θορίου.

Το ίδρυμα πήρε το όνομά του από τον πυρηνικό επιστήμονα Άλβιν Γουάινμπεργκ, ο οποίος οραματίστηκε ένα ασφαλές ενεργειακά μέλλον βασισμένο στην εκμετάλλευση του θορίου.

Ο Γουάνμπεργκ δημιούργησε έναν Αντιδραστήρα Τηγμένου Άλατος ο οποίος τροφοδοτείτο με θόριο σε υγρή μορφή. Ο αντιδραστήρας είχε ένα εγγενώς ασφαλές σχεδιασμό και μείωνε σε τεράστιο βαθμό τα πυρηνικά απόβλητα σε σύγκριση με τους κλασσικούς αντιδραστήρες ουρανίου.

Ωστόσο, το πρόγραμμα του Γουάινμπεργκ δεν τελεσφόρησε εξαιτίας πολιτικών και στρατιωτικών συσχετισμών κατά τη δεκαετία του 1960.

Στις μέρες μας πλέον το Ίδρυμα Γουάινμπεργκ προβάλλει το θόριο ως το αντίδοτο στην κλιματική αλλαγή και την ενεργειακή κρίση. Τα πλεονεκτήματα του στοιχείου περιλαμβάνουν:

-Οι αντιδραστήρες θορίου δεν λιώνουν καθώς λόγο της κατασκευής του μπορεί να σταματήσει αυτόματα η πυρηνική σχάση.

-Οι πυρηνικές αντιδράσεις του θορίου δεν είναι κατάλληλες για τη δημιουργία όπλων μαζικής καταστροφής.

-Τα απόβλητα ενός αντιδραστήρα θορίου παραμένουν ενεργά για μερικές εκατοντάδες χρόνια αντί για δεκάδες χιλιάδες όπως συμβαίνει με το ουράνιο και είναι λιγότερα σε όγκο.

-Το αμιγές θόριο που εξορύσσεται από το έδαφος δεν χρειάζεται εμπλουτισμό όπως το ουράνιο.

Το θόριο παραμένει παραμελημένο από την πυρηνική βιομηχανία. Στη Βεστφαλία της Γερμανίας λειτούργησε από το 1985 ως το 1989 ο αντιδραστήρας θορίου THTR-300 που «αποστρατεύτηκε» λόγω υψηλού κόστους, ενώ η Ινδία έχει θέσει ως στόχο να καλύψει το 30% των ενεργειακών της αναγκών με θόριο ως το 2050.

Το αν το θόριο μπορεί να γίνει η ενεργειακή πανάκεια για τον πλανήτη μένει να αποδειχθεί στο μέλλον.