Ενδιαφέρον για μαθήματα αρχαίων ελληνικών στη μακρινή Αυστραλία

Της Ιωαννας Φωτιαδη Επέστρεψαν στα θρανία με στόχο «καλό καγαθό»: είκοσι πέντε ενήλικες στη Μελβούρνη ξεκίνησαν από τον Ιούλιο μαθήματα αρχαίων ελληνικών στην Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτώριας. Η δραστήρια ελληνική κοινότητα είχε οργανώσει το 2011 σειρά σεμιναρίων με θέμα τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν εντυπωσιακή και έδωσε το έναυσμα για τη σύσταση τμημάτων διδασκαλίας της γλώσσας. Επί εννέα εβδομάδες οι μαθητές των τριών τμημάτων εξασκούνται στην κλίση της Οριστικής και Προστακτικής Ενεστώτα του «λύω», τα συνηρημένα σε –εω και της πρώτης και δεύτερης κλίσης ονομάτων. «Η διδασκαλία γίνεται από τη σειρά του Oxford University Press, «Αθήναζε», όπου μέσα από απλοποιημένα κείμενα παρουσιάζεται η ζωή μιας οικογένειας στην κλασική Αθήνα λίγο πριν ξεσπάσει ο Πελοποννησιακός Πόλεμος», αναφέρει στην «Κ» ο καθηγητής κ. Αλέξανδρος Γιανναδάκης. «Με τη μέθοδο αυτή, το μάθημα δεν περιορίζεται στη γραμματική και στο συντακτικό, αλλά επεκτείνεται σε θέματα ιστορικά, φιλοσοφικά και πολιτισμικά. Αυτό, άλλωστε, είναι το ζητούμενο για πολλούς ενήλικες». «Αποφάσισα να εγγραφώ στο τμήμα για λόγους πνευματικής ικανοποίησης», απαντάει ανενδοίαστα ο ελληνικής καταγωγής κ. Νίκος Ντάλλας, «έχω πολλά ακαδημαϊκά ενδιαφέροντα και μου αρέσει να μαθαίνω ξένες γλώσσες». Στη διάρκεια των μαθημάτων «έχουμε συζητήσει για τον θεσμό της δουλείας στην Αρχαία Αθήνα, τη θέση της γυναίκας», σημειώνει ο κ. Γιανναδάκης. Οι ερωτήσεις των μαθητών συχνά είναι πιο εξειδικευμένες, όπως «ποια είναι η σχέση του Απόλλωνα με τον Θεό Ηλιο;». Όπως αποκαλύπτουν οι διδασκόμενοι, ο ζήλος του καθηγητή τους είναι ανάλογος του δικού τους, με αποτέλεσμα παρόμοια θεωρητικά ερωτήματα να απαντώνται ακόμα και αργά το βράδυ μέσω email! Στο ερώτημα τι οδήγησε ανθρώπους με αυξημένες υποχρεώσεις στο εν λόγω δύσκολο εγχείρημα, οι απαντήσεις ποικίλλουν: «Θέλω να μπορώ να διαβάζω τις επιγραφές όταν επισκέπτομαι αρχαιολογικούς χώρους», «να μπορώ να διαβάζω την Καινή Διαθήκη από το πρωτότυπο», «να ανακαλύψω τις ρίζες της νέας Ελληνικής». Φαίνεται, εν τέλει, ότι στη μακρινή Αυστραλία ο μύθος της Αρχαίας Ελλάδας «κρατάει» ακόμα και δεν έχει επισκιαστεί από την επικαιρότητα. «Οσοι έχουν συγγενείς στην Ελλάδα είναι ενημερωμένοι για τα καθέκαστα, οι υπόλοιποι έχουν μια μάλλον θολή εικόνα», σχολιάζει ο κ. Γιανναδάκης. Ο Νίκος Ντάλλας, που έχει σπουδάσει και κλασικά αραβικά, έφθασε πέντε χρόνων στην Αυστραλία, «στο σπίτι μιλούσαμε πάντα ελληνικά, αλλά παρακολουθούσα και το ελληνικό σχολείο τα Σάββατα», θυμάται. Δεν κατέχουν, όμως, όλοι οι μαθητές του 25μελούς τμήματος άπταιστα τη νέα ελληνική. «Το ένα τρίτο της τάξης μιλάει και γράφει», διευκρινίζει ο καθηγητής τους, κ. Αλέξανδρος Γιανναδάκης, «οι υπόλοιποι καταλαβαίνουν αλλά δεν εκφράζονται με επάρκεια, ενώ στα μαθήματα έχουν εγγραφεί δύο γυναίκες από τη Σερβία και το Μαυροβούνιο και δύο Αυστραλοί». Και τμήμα ανηλίκων Παράλληλα, το καλοκαίρι εγκαινιάσθηκε τμήμα αρχαίων ελληνικών για ανηλίκους. «Είναι μαθητές ελληνικής καταγωγής, που παρακολουθούν και μαθήματα νέων ελληνικών στην Κοινότητα», διευκρινίζει ο φιλόλογος κ. Γιανναδάκης. Για τα παιδιά υπάρχει το επιπλέον κίνητρο, καθώς «η βαθμολογία στα αρχαία ελληνικά πριμοδοτείται και επηρεάζει τον συνολικό βαθμό τους, που θα τους επιτρέψει την είσοδο σε ΑΕΙ». Επιπλέον, για όσους ακολουθήσουν κλασικές σπουδές, η γνώση της αρχαιοελληνικής θα αποτελεί σημαντικό εφόδιο, «αφού η γλώσσα διδάσκεται στην κλασική κατεύθυνση όλων των μεγάλων πανεπιστημίων». Πηγή