Διεθνές μάστερ για αστροναύτες

Στο Πανεπιστήμιο του Διαστήματος στο Στρασβούργο εκπαιδεύονται οι αυριανοί πρωτοπόροι, ανάμεσά τους και δύο Έλληνες.

Ιδρύθηκε με το βλέμμα στον Ψυχρό Πόλεμο, με σκοπό να γεφυρώσει την αμερικανική και σοβιετική τεχνογνωσία, τους δύο ισχυρούς - τότε - πόλους της διαστημικής βιομηχανίας. Σήμερα, το Διεθνές Πανεπιστήμιο του Διαστήματος έχει εξελιχθεί σε προθάλαμο αστροναυτών, ερευνητών και μηχανικών δορυφόρων. Μοναδικό στο είδος του. Ένας εκ των εμπνευστών του είναι ελληνικής καταγωγής και στα έδρανά του κάθονται και φοιτητές από τη χώρα μας. Σκληρά ωράρια, ομαδική δουλειά και προσδοκίες για επαγγελματική αποκατάσταση μακριά από την κρίση. Είναι μακρύς άλλωστε ο δρόμος προς τα αστέρια.

Ο Αδριανός Γκολέμης έχει συμπληρώσει ήδη έναν μήνα μαθημάτων στις εγκαταστάσεις του ISU (International Space University) στο Στρασβούργο της Γαλλίας. Από μικρό τον ενέπνεε το Διάστημα. Ήταν μέλος του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας στη Θεσσαλονίκη. Αγνάντευε τα ουράνια σώματα με τα τηλεσκόπιά τους. Μετά τις Πανελλαδικές όμως, αντί της Φυσικής, προτίμησε στο Μηχανογραφικό του την Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του, αντί για ειδικότητα, επέλεξε το μεταπτυχιακό στο ISU. Μια ασυνήθιστη - για τα ελληνικά δεδομένα - στροφή καριέρας.

Το Διεθνές Πανεπιστήμιο του Διαστήματος λειτουργεί από το 1987. Ένας εκ των τριών ιδρυτών του είναι ο Πίτερ Διαμαντής, ομογενής στην Αμερική και πρωτοπόρος της ιδιωτικής διαστημικής επιχειρηματικότητας. Οι απόφοιτοί του ξεπερνούν τις 3.000. Το εντατικό πρόγραμμά του περιλαμβάνει διδάσκοντες από τη NASA, ζωντανές διαλέξεις από το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη και άμεση σύνδεση σπουδών με την αγορά εργασίας.

Στον έναν χρόνο που διαρκεί το μεταπτυχιακό, οι 60 φοιτητές έχουν ελάχιστο χρόνο ατομικού διαβάσματος ή απομόνωσης. Κάθε εβδομάδα τούς ανατίθενται ομαδικές εργασίες (μεταξύ άλλων σχεδιασμός και εκτόξευση χειροποίητων ρουκετών). Μαθαίνουν να εργάζονται ως πολυπολιτισμικό σύνολο, όπως ακριβώς συμβαίνει στη διαστημική κοινότητα, όπου κάθε ειδικευμένο μέλος λειτουργεί σαν γρανάζι μηχανής - ακόμα κι αν τη δόξα κλέβει στο τέλος συνήθως ο αστροναύτης. «Από την πρώτη ημέρα μάς είπαν να σεβόμαστε τους συμφοιτητές μας γιατί η διαστημική βιομηχανία είναι μικρή και μπορεί αυτός που κάθεται δίπλα σου, αύριο να είναι προϊστάμενός σου», λέει η Αγγελική Καπόγλου, φοιτήτρια στο ISU. « Άλλωστε σημασία έχει η ομαδική δουλειά. Ο αστροναύτης είναι εξίσου σημαντικός με έναν τεχνικό σε εργαστήριο».

Η ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Σύμφωνα με τον Βασίλη Ζερβό, καθηγητή Οικονομικών και Πολιτικής του Διαστήματος στο ISU, υπάρχουν αρκετές ευκαιρίες και μεγάλη απορροφητικότητα στη διαστημική αγορά εργασίας. « Έχουμε μεγαλύτερη ζήτηση από εταιρείες για πρακτική άσκηση φοιτητών μας σε αυτές από όσους μπορούμε να στείλουμε. Ειδικά στη Γερμανία υπάρχει έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού αυτή την περίοδο», λέει. Αν και στην Ελλάδα δεν υπάρχει εμφανής πολιτική όσον αφορά τον διαστημικό τομέα (παρόλο που η χώρα μας είναι μέλος της ESA), τελευταία στο Διεθνές Πανεπιστήμιο του Διαστήματος φοιτούν κάθε χρόνο τουλάχιστον δύο Έλληνες φοιτητές - οι περισσότεροι με υποτροφίες που καλύπτουν τα υψηλά δίδακτρα. Αν δεν καταλήξουν σε κάποια διαστημική υπηρεσία, εργάζονται έπειτα στον τομέα των τηλεπικοινωνιών ή σε εταιρείες σχεδιασμού δορυφόρων.

Μετά την αποφοίτησή της από το Τμήμα Μηχανικών Επιστήμης Υλικών του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων η Αγγελική Καπόγλου συμμετείχε σε προγράμματα του CERN στην Ελβετία και σε προσομοίωση των συνθηκών ζωής στον Αρη στην έρημο της Γιούτα, στις ΗΠΑ. Ελπίζει ότι μέσω του ISU και της πρακτικής άσκησης με το τέλος των σπουδών της θα απορροφηθεί από τη NASA. Η πορεία δεν είναι εύκολη. Τα μαθήματα ξεκινούν πρωί και τελειώνουν απόγευμα. Αλλά οι απαιτητικές εργασίες κρατούν τους φοιτητές στις εγκαταστάσεις μέχρι αργά. «Ουσιαστικά κοιμόμαστε στο Πανεπιστήμιο», λέει η Ελληνίδα φοιτήτρια.

Πηγή